Ile wielkich spraw w życiu człowieka zależy od maleńkich, niedostrzegalnych nieomal decyzji..

(c) google

Spontaniczność. Dzięki niej nieformalnie stałam się właścicielka samochodu, nieformalnie, bo właścicielką jest moja mama, ale jest on dla mnie. Decyzja zapadła w przeciągu dnia, spontanicznie! Łańcuszek zdarzeń : tata spotkał mojego nauczyciela, który sprzedawał samochód syna w sobotę, w niedziele pojechaliśmy obejrzeć Nissana, a w poniedziałek na papierze był już nasz. Teraz dumnie stoi w garażu, zaś na polu został Fiat Bravo ochrzczony przeze mnie paskudą.
Skąd taka decyzja? Otóż paskuda od jakiegoś czasu sprawiała problemy, najgorzej było z zapaleniem, bo nie raz trzeba było ją odpalać na popych - przez co bałam się nią jeździć gdziekolwiek sama, do tego dochodziły problemy z kierunkowskazami. Ale raczej myśleliśmy o jej naprawie, a nie o zakupie nowego samochodu! A tu proszę, trafiła się okazja i masz.
Kolejną spontaniczną rzeczy ostatnio było przywiezienie od mojej babci przez tatę trzech królików. Jak się o tym dowiedziałam byłam sceptyczna, no bo króliki? Ale o dziwo, od razu te czarno-białe małe słodziaki podbiły moje serce i teraz nawet dziele się z nimi moją ukochaną marchewką (co jest 'czymś', bo ja łatwo marchewki nie oddaje). Mogę się poczuć jak mama, bo i króliki i małe kociaki, które trzeba było nauczyć samodzielnie jeść, kilka dni temu odkryliśmy też małe indyki. Także rośnie nowe pokolenie.

Za to właśnie kocham swoją wieś, dzięki krowie mamy mleko, do tego trawa jest 'przystrzyżona', dzięki śwince nie marnuje się jedzenie, dzięki kotom nie ma myszy, a psy pilnują żeby nikt się nie panoszył, do tego warzywa z własnej uprawy nie da się porównać z tymi ze sklepu. Owszem jest sporo pracy przy tym, i sama wiem że w przyszłości nie będę chować ani krowy, ani świnek, ani indyków, a jedynie kury, ale jednak to jest takie swojskie. Do tego mam niedaleko las - więc i grzyby rosną i borówki, do tego niewielki sad : jabłka, śliwki, czereśnie, wiśnie i jedna grusza. I świeże powietrze, mniejszy ruch, do tego wszyscy się znają, gdy komuś dzieje się krzywda, sąsiedzi reagują. Gdy ktoś znalazł się w złej sytuacji finansowej, to w kościele jest zbiórka pieniędzy, bo wiadomo że ktoś tego nie przepije, ale potrzeba mu na życie. Sąsiedzi wzajemnie sobie pomagają : nie raz się pożyczało cukier czy sól, albo ktoś przychodził do pomocy przy żniwach czy przy sianie. Bo tutaj wszyscy są rodziną, dzieciaki wychowują się wspólnie, szkoła jest mała, Kościółek też niewielki. Taka mała wspólnota, moja. Tutaj zamierzam zostać, mieszkać, żyć. Tutaj się wychowałam i tutaj chce wychować moje dzieci, zapuścić korzenie.

Muzyka : Blue Oyster Cult - Fire of Unknown Origin